W czasie europejskiego spotkania, Payaya Indians mieszkała w pobliżu doliny rzeki San Antonio w okolicach San Pedro Springs. Nazwali je Yanaguana, co oznacza "odświeżenie wód". W 1691 r. grupa hiszpańskich odkrywców i misjonarzy weszła na rzekę i osadę Payaya 13 czerwca, święto św. Antoniego z Padwy. Nazwali to miejsce i rzekę "San Antonio" na jego cześć.

To było lata przed jakimś hiszpańskim ugodą. Ojciec Antonio de Olivares odwiedził to miejsce w 1709 r. i był zdecydowany znaleźć tam misję i cywilne porozumienie. Wiceprezydent formalnie zatwierdził wspólną misję i prezydio pod koniec 1716 r., ponieważ chciał zapobiec wszelkiej ekspansji Francji na ten obszar z kolonii La Louisiane na wschód, a także zapobiec nielegalnemu handlowi z Payaya. Kazał Martínowi de Alarcónowi, gubernatorowi Coahuili y Tejas, założyć kompleks misji. Różnice między Alarcón i Olivares spowodowały opóźnienia, a budowa rozpoczęła się dopiero w 1718 r. Olivares zbudował, z pomocą Payaya Indians, Misión de San Antonio de Valero (The Alamo), Presidio San Antonio de Bexar, mostek, który łączył oba z Acequia Madre de Valero.

Rodziny, które skupiły się wokół prezydio i misji, były początkiem Villa de Béjar, który miał stać się najważniejszym miastem w hiszpańskim Teksasie. W dniu 1 maja gubernator przeniósł własność Misji San Antonio de Valero (znanej później jako "Alamo") na Fray Antonio de Olivares. 5 maja 1718 r. zlecił prezydio San Antonio de Béxar ("Béjar" w nowoczesnej ortografii hiszpańskiej) na zachodniej stronie rzeki San Antonio, jednej czwartej ligi misji.

W dniu 14 lutego 1719 r. Markiz San Miguel de Aguayo zaproponował królowi Hiszpanii, aby 400 rodzin zostało przetransportowanych z Wysp Kanaryjskich, Galicji lub Hawany w celu zaludnienia prowincji Teksas. Jego plan został zatwierdzony i powiadomiono Wyspy Kanaryjskie (isleños) o zasileniu 200 rodzin; Rada Indii zaproponowała, by z Wysp Kanaryjskich do Teksasu wysłać 400 rodzin w Hawanie i Veracruz. Do czerwca 1730 r. 25 rodzin dotarło na Kubę, a 10 rodzin zostało wysłanych do Veracruz, zanim pojawiły się rozkazy Hiszpanii, aby zatrzymać reosadę.

Pod przywództwem Juana Leala Goraz, grupa przemaszerowała nad ziemią z Veracruz do Presidio San Antonio de Béxar, gdzie przybyli 9 marca 1731 roku. Ze względu na małżeństwa, które miały miejsce po drodze, partia obejmowała obecnie 15 rodzin, w sumie 56 osób. Wstąpili do wspólnoty wojskowej założonej w 1718 roku. Imigranci utworzyli jądro willi San Fernando de Béxar, pierwszego regularnie organizowanego rządu cywilnego w Teksasie. Kilka starszych rodzin San Antonio śledzi ich pochodzenie z kolonistów Wyspy Kanaryjskiej. María Rosa Padrón urodziła się jako pierwsze dziecko pochodzenia kanaryjskiego w San Antonio.

Kościół San Antonio należał do hiszpańskiej wicekrólestwa Nowej Hiszpanii

Podczas hiszpańsko-meksykańskiej osady południowo-zachodnich ziem, która miała miejsce w następnym stuleciu, wybitną postacią był Juan Leal Goraz Jr. Twierdził, że prawie 100.000 mil kwadratowych (153.766 akrów) jest terytorium Hiszpanii i sprawował pewną kontrolę przez prawie trzy dekady; obszar ten rozciągał się na sześć stanów obecnych. San Antonio zostało wyznaczone na stolicę Leala Goraz. Reprezentowała ekspansję Meksyku w okolicy. Z silnymi siłami wojskowymi prowadził poszukiwania i zakładał hiszpańskie bazy kolonialne aż do San Francisco w Kalifornii. Powszechne bankructwo zmusiło armię Leala Goraz Jr. do powrotu do obecnych granic Meksyku; wpadli w konflikt wewnętrzny i zamieszanie z sąsiednimi podmiotami.

San Antonio stało się największą osiedlą hiszpańską w Teksasie; została wyznaczona jako stolica hiszpańskiej, później meksykańskiej prowincji Tejas. Z San Antonio, Camino Real (dziś Nacogdoches Road), został zbudowany do małego przygranicznego miasta Nacogdoches. Meksyk zezwolił na wjazd na terytorium europejskich i amerykańskich osadników ze Stanów Zjednoczonych; przeważnie zajmowały tereny we wschodniej części kraju. Kiedy Antonio López de Santa Anna jednostronnie zniosł meksykańską konstytucję z 1824 roku, w wielu stanach Meksyku doszło do przemocy.

W serii walk armia tunezyjska zdołała wymusić na żołnierzach meksykańskich opuszczenie osad na wschód od San Antonio, zdominowanych przez Amerykanów. Pod przywództwem Bena Milama, w bitwie pod Bexar, w grudniu 1835 roku, siły Texian zdobyły San Antonio od sił dowodzonych przez generała Martina Perfecto de Cos, szwagra Santa Anny. Wiosną 1836 r. Santa Anna maszerowała na San Antonio. Wolontariat pod dowództwem Jamesa C. Neilla okupował i wzmocnił opuszczoną misję.

Po jego odejściu, wspólne dowództwo Williama Barretta Travisa i Jamesa Bowiego zostało odpowiedzialne za obronę starej misji. Bitwa pod Alamo odbyła się w dniach od lutego 23 do marca 6 roku, 1836. Ostatecznie pokonano przestarzałe siły w Texii, zginęli wszyscy obrońcy Alamo. Ci ludzie byli postrzegani jako "męczennicy" dla dobra wolności Teksasu i "Pamiętaj o Alamo" stał się krzykiem zbiegów w ostatecznym sukcesie Armii Texijskiej w pokonywaniu armii Santa Anna.

Juan Seguín, który zorganizował firmę patriotów Tejano, walczących o niepodległość Teksasu, walczył w bitwie pod Koncepcją, w oblężeniu Bexar i bitwie pod San Jacinto, pełniąc funkcję burmistrza San Antonio. Został on zmuszony do opuszczenia urzędu z powodu gróźb na jego życie ze strony sekciarskich nowicjuszy i przeciwników politycznych w 1842 roku, stając się ostatnim burmistrzem Tejano przez prawie 150 lat.

Litogram San Antonio w 1886

W 1845 r. Stany Zjednoczone ostatecznie zdecydowały o załączeniu Teksasu i włączeniu go do Unii jako państwa. To doprowadziło do wojny meksykańsko-amerykańskiej. Mimo że USA ostatecznie wygrały, wojna zniszczyła San Antonio. W końcu liczba ludności miasta została zmniejszona o prawie dwie trzecie, do 800 mieszkańców. W 1860 roku, na początku wojny secesyjnej, San Antonio urosło do miasta liczącego 15 000 osób.

Po wojnie secesyjnej San Antonio stało się centrum hodowli bydła. W tym okresie pozostało to miasto przygraniczne, z mieszanką kultur, która różniła się od innych miast USA. W latach 1850. Frederick Law Olmsted, architekt krajobrazu, który zaprojektował Central Park w Nowym Jorku, podróżował po południowym i południowym zachodzie, i opublikował swoje spostrzeżenia. W swojej książce o Teksasie z 1859 r. Olmsted opisywał San Antonio jako "zworę wyścigów, kostiumów, języków i budynków", co dało mu jakość, którą tylko Nowi Orleanie mogli rywalizować w tym, co nazwał "dziwnym i przestarzałym obcowaniem".

Jednym z głębokich skutków, o których prawie zapomniano, byli niemieccy imigranci, którzy osiedli się w regionie. Niemieccy imigranci założyli mniejsze miasta, takie jak New Braunfels, Castroville, Boerne, Comfort, Fredericksburg i Bulverde, wszystkie miasta daleko od San Antonio. Jednak Niemcy przyciągnięto do pracy do San Antonio, a wiele budynków i ulic nadal nosi niemieckie nazwy, takie jak Wurzbach, Huebner, Jones Maltsberger i Wiederstein. Niemiecki wpływ na San Antonio był ogromny, na początku lat 1900. szacuje się, że co najmniej 1/3 San Antonio było etnicznie niemieckie. Wielu potomków niemieckich imigrantów w San Antonio mówiło po niemiecku w Teksasie aż do 5. lub 6. pokolenia. Texas German to dialekt niemiecki, który ewoluował, kiedy język niemiecki był oddzielony od Niemiec. Teksański niemiecki najlepiej opisany jest jako anglicjowany-niemiecki dialekt z Texas Ttwang. Wiele starszych pokoleń w New Braunfels i Fredericksburg nadal mówi po teksańsko-niemiecku do dziś.

W 1877 r., po epoce rekonstrukcji, deweloperzy zbudowali pierwszą kolej do San Antonio, łącząc ją z głównymi rynkami i miastami portowymi. Teksas był pierwszym państwem, w którym główne miasta rozwijały się raczej koleją niż drogą wodną. W Teksasie koleje wspierały znacznie odmienny model rozwoju dużych miast wewnętrznych, takich jak San Antonio, Dallas i Fort Worth, w porównaniu z historycznym rozwojem przybrzeżnych miast portowych w krajach o ugruntowanej pozycji wschodniej.

Na początku 20 wieku ulice centrum miasta poszerzono o samochody uliczne i nowoczesny ruch. W tym czasie wiele starszych zabytków zostało wyburzonych w procesie modernizacji.

Od końca XX wieku w San Antonio stale rośnie liczba ludności. Ludność miasta podwoiła się w ciągu 35 lat, z nieco ponad 650 000 w spisie powszechnym w 1970 r. do około 1,2 miliona w 2005 r., zarówno poprzez wzrost liczby ludności, jak i aneksję gruntów (ta ostatnia znacznie powiększyła fizyczny obszar miasta). W 1990 r. Biuro Spisu Spisowego Stanów Zjednoczonych zgłosiło, że populacja San Antonio wynosi 55,6% Hiszpańskiego lub Latino, 7,0% czarnego i 36,2% białego bez Hiszpańskiego.

Narodowy Park Historyczny Misji San Antonio i Alamo zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 2015 r., a w 2017 r. miasto zostało oznaczone jako "Miasto Kreatywności dla Gastronomii" UNESCO, jedno z zaledwie 26 kreatywnych miast gastronomicznych na świecie.

Ponad 31 000 migrantów, którzy ubiegali się o azyl, zostało zwolnionych przez Patrol Graniczny do miasta w 2019 r. w czasie Krajowej Awarii dotyczącej południowej granicy Stanów Zjednoczonych.

W marcu 2020 r. San Antonio zaczęło wprowadzać ograniczenia z powodu COVID-19. Doprowadziło to do zamknięcia działalności w wielu sektorach gospodarki. W maju 2020 r. gubernator Teksasu, Greg Abbott, wydał rozkazy dotyczące rozpoczęcia ponownego otwarcia gospodarki Teksasu. W dniu 17 czerwca 2020 r. sędzia okręgu San Antonio Mayor Ron Nirenberg i Bexar Nelson W. Wolff wprowadzili nową zasadę maski wymagającą od przedsiębiorstw wdrożenia środków w celu zapewnienia, że pracownicy i klienci noszą maski podczas prowadzenia działalności.

Zdjęcie satelitarne San Antonio według ESA Sentinel-2

San Antonio jest około 75 mil (121 km) na południowy zachód od sąsiedniego miasta, Austin, stolicy stanu, około 190 mil (310 km) na zachód od Houston i około 250 mil (400 km) na południe od Dallas-Fort Worth. Łączny obszar miasta wynosi 465,4 mili kwadratowych (1,205,4 km²) - 460,93 mili kwadratowych (1,193,8 km²), z czego 4,5 mili kwadratowych (11,7 km) to woda. Delikatnie toczący się teren miasta jest wykrzepiony dębami, lasami, bałaganem i kaktusami. Kraj Texas Hill dociera do odległych północnych części miasta. San Antonio siedzi na Balcones Eskadra. Wysokość nad poziomem morza wynosi 650 stóp (198 m).

Głównym źródłem wody pitnej w mieście jest Edwards Aquifer. Zaimportowane odpowiednio w 1962 i 1969 r. Jezioro Victor Braunig i Jezioro Calaveras były jednymi z pierwszych zbiorników w kraju zbudowanych w celu wykorzystania oczyszczonych ścieków z recyklingu do chłodzenia elektrowni, co zmniejszyło ilość wód gruntowych potrzebnych do produkcji energii elektrycznej.

Dzielnice

San Antonio w 2012

Z Wieży Ameryk 1969

Centrum

Centrum San Antonio, centrum miasta i obszaru metra, obejmuje wiele znanych struktur, atrakcji i przedsiębiorstw miasta. Główny okręg biznesowy jest ogólnie rozumiany jako obejmujący północną połowę "Pętli Śródmiejskiej" - obszar graniczony przez Cesara Chaveza na południe. Ze względu na wielkość miasta i jego horyzontalny rozwój centrum stanowi mniej niż połowę obszaru geograficznego San Antonio.

Północno-środkowy

W centrum północnym znajduje się kilka enklawów i osiedli, w tym Castle Hills, Hollywood Park, Elm Creek, Inwood i Rogers Ranch. Obszar ten jest również miejscem położonym w dzielnicach wyższej klasy średniej (Deerfield, Churchill Estates, Hunter's Creek, Oak Meadow i Summerfield).

Northwest Side

Northwest Side to lokalizacja głównego kampusu Uniwersytetu Teksaskiego w San Antonio, Centrum Nauki o Zdrowiu Uniwersytetu Teksańskiego w San Antonio oraz Northwest Campus z Uniwersytetu Słowa Wcielonego, który obejmuje Wydział Optometrii w Rosenbergu. Dzielnica Centrum Medycznego znajduje się również w Northwest Side. Do firm z siedzibą w regionie należą Valero i NuStar Energy.

Okręg południowy

Obszar południowej części San Antonio charakteryzuje się głównie okolicami latynoskimi i hiszpańskimi, średnio powyżej 81 procent. Duży wzrost nastąpił w South Side, kiedy Toyota zbudowała zakład produkcyjny. Palo Alto College i Texas A&M University-San Antonio znajdują się w okolicy.

Okręg wyborczy East Side

East Side of San Antonio jest domem dla targów i rodeo w San Antonio, centrum AT&T i Freeman Coliseum. Obszar ten ma największe skupisko czarnych mieszkańców.

West Side

West Side to przede wszystkim Hispanic i klasa robotnicza, z kieszeniami bogactwa w północno-zachodniej i dalekiej zachodu. Obejmuje ona różne dzielnice Avenida Guadalupe, Collins Garden, Las Palmas, Prospect Hill, San Juan Gardens, Loma Park, Loma Vista, Memorial Heights i Westwood. Jest też domem historycznej Matki Bożej Jeziora i Uniwersytetu św. Marii.

Roślinność

Naturalna roślinność na obszarze San Antonio (gdzie nie zakłóca rozwój) obejmuje las dębowy, sawannę z łąk dębowych, pędzel dębowych i lasy nadbrzeżne (strumieniowe). San Antonio znajduje się na najbardziej zachodnim krańcu zarówno dla Cabbage Palmetto (Sabal Palmetto), jak i hiszpańskiej mszy.

Klimat

San Antonio ma przejściowy, wilgotny klimat subtropikalny, graniczący z półsuchym klimatem na zachód od miasta (Köppen: Cfa) i (Klasyfikacja klimatyczna Köppena: BSh) z bardzo gorącymi, długimi i wilgotnymi latami oraz łagodnymi do chłodnych zimami. W zimie obszar ten podlega zstępującym północnym zimnym frontom, z zimnymi lub zimnymi nocami, które zwykle widzą noce opadające lub bliskie zamarznięcia i są ciepłe i deszczowe wiosną i jesienią. San Antonio mieści się w strefach odporności USDA 8b (15-20 °F) i 9a (20-25 °F).

San Antonio każdego roku otrzymuje około tuzin subzamrażających nocy, zwykle widząc śnieg, sanie lub zamarznięty deszcz, co dwie lub trzy zimy, ale kumulacja i sam śnieg są bardzo rzadkie. Zimy mogą w ogóle przechodzić bez zamrożonych opadów, a między opadami śniegu minęła nawet dziesięć lat. Według National Weather Service w ciągu ostatnich 122 lat w mieście było 32 przypadków opadów śniegu (ślad lub więcej), około raz na cztery lata. Śnieg był ostatnio obserwowany 7 grudnia 2017 r., kiedy to miasto pokryło 1,9 cala (5 cm) śniegu. W dniu 13 stycznia 1985 r. San Antonio otrzymało rekordowy opad śniegu o przekątnej 16 cali (41 cm).

San Antonio i New Braunfels, 40 mil (64 km) na północny wschód, należą do najbardziej zagrożonych powodziami regionów Ameryki Północnej. Powodzie w Centralnym Teksasie w październiku 1998 r. były jedną z najkosztowniejszych powodzi w historii Stanów Zjednoczonych, w wyniku których szkody wyniosły 750 milionów dolarów, a 32 ofiar śmiertelnych. W 2002 r., od czerwca 30 r. do lipca 7 r., 35 na (890 mm) deszczu spadło na obszarze San Antonio, co doprowadziło do rozległych powodzi i 12 ofiar śmiertelnych.

Tornada mieszczące się w granicach miast zgłoszono już w lutym 2017 r., choć rzadko występują. Tornado F2 ląduje średnio co pięć lat w odległości 50 mi (80 km) od miasta. San Antonio doświadczyło dwóch tornad F4, jednego w 1953 i drugiego w 1973. Tornado z 1953 r. spowodowało dwa zgony i 15 obrażeń.

W San Antonio, w okresie od lipca do sierpnia, przez najcieplejsze miesiące, ze średnią wysoką na poziomie 95 °F (35 °C). Najwyższa odnotowana temperatura wynosiła 111 °F (44 °C) 5 września 2000 r. Średnio najfajniejszym miesiącem jest styczeń. Najniższa zarejestrowana temperatura wynosiła 0 °F (-18 °C) w dniu 31 stycznia 1949 r. Maj, czerwiec i październik mają sporo opadów. Od momentu rozpoczęcia rejestracji w 1871 r. średnie roczne opady wynosiły 29,03 cala (737 mm), z czego maksymalnie 52,28 cala (1,328 mm) i co najmniej 10,11 cala (256,8 mm) w ciągu roku.

Według spisu powszechnego z 2010 r. 1 327 407 osób mieszkało w samym mieście San Antonio, co stanowi wzrost o 16,0% od 2000 r. Skład rasowy miasta w oparciu o Spis 2010 Stanów Zjednoczonych jest następujący: 72,6% białe (białe nielatynoskie: 26,6%), 6,9% czarno-afrykański, 0,9% rdzenny Amerykanin, 2,4% azjatycki, 0,1% rdzenny Hawaje lub Pacyfik wyspiarski, 3,4% dwa lub więcej ras i 13,7% innych ras. Ponadto 63,2% ludności miasta pochodziło z Latynosów lub Latynosów, z każdej rasy.

Według spisu ludności USA z 2000 r. ludność tego miasta wynosiła 1 144 646 mieszkańców, uznając je za dziewiąte najbardziej zaludnione miasto w kraju. Jednak ze względu na niską gęstość zaludnienia San Antonio i stosunkowo małą populację podmiejską, obszar metropolitalny zajął zaledwie 30. miejsce w Stanach Zjednoczonych, gdzie w 2000 r. zaludniono 1 592 383 mieszkańców. W San Antonio mieszka duża populacja Latynosów, licząca znaczną liczbę mieszkańców Ameryki Afrykańskiej.

Mapa rozkładu rasowego w San Antonio, 2010 U.S. Census. Każda kropka to 25 osób: Biały, czarny, azjatycki latynoski jakiejkolwiek rasy lub inny (żółty)

Kolejne liczby ludności wskazują na utrzymujący się szybki wzrost w tym obszarze. Jak stwierdzono powyżej, Spis ludności Stanów Zjednoczonych z 2010 r. wykazał populację miasta na poziomie 1 327 407, co czyni z niego drugie najbardziej zaludnione miasto w Teksasie (po Houston), jak również siódme najbardziej zaludnione miasto w Stanach Zjednoczonych.

Szacunki z 2011 r. dotyczące obszaru metropolitalnego San Antonio-New Braunfels w osiemnastu okręgach USA wyznaczyły 2 194 927 mieszkańców. Szacunkowa wartość 2017 dla Greater San Antonio wynosiła 2 473 974, co czyni z niej trzeci obszar metra w Teksasie (po metropleksie Dallas-Fort Worth i Greater Houston) oraz 24. najbardziej zaludniony obszar metra w USA Obszar metropolitalny graniczy z północno-wschodnim wybrzeżem przez Austin-Round Rock-San Marcos, oraz oba obszary metropolitalne łączą się w jeden region, który tworzy region liczący ponad 4,7 miliona osób, zwany "korytarzem Austin-San Antonio" lub "Austintonio".

Około 405 474 gospodarstw domowych i 280 993 rodzin mieszka w San Antonio. Gęstość zaludnienia wynosi 2 808,5 osób na kilometr kwadratowy (1 084,4 km²). Istnieje 433 122 mieszkań o średniej gęstości 1 062,7 na kilometr kwadratowy (410,3 km²).

Wiek ludności miasta jest podzielony na 28,5% poniżej 18 roku życia, 10,8% od 18 do 24 lat, 30,8% od 25 do 44 lat, 19,4% od 45 do 64 lat oraz 10,4% osób w wieku 65 lat lub starszych. Mediana wieku to 32 lat. W San Antonio 48% populacji stanowią mężczyźni, a 52% - kobiety. Na każde 100 samic przypada 93,5 samca. Na każde 100 samic w wieku 18 lat i więcej jest 89,7 samca.

Mediana dochodu gospodarstwa domowego w mieście wynosi 36 214 dolarów, a średni dochód dla rodziny wynosi 53 100 dolarów. Mężczyźni mają średni dochód w wysokości 30,061 USD w porównaniu z 24,444 USD w przypadku kobiet. Dochód na mieszkańca dla miasta wynosi 17 487 dolarów. Około 17,3% ludności i 14,0% rodzin jest poniżej progu ubóstwa. Spośród ogółu ludności 24,3% osób poniżej 18. roku życia i 13,5% spośród 65. roku życia żyje poniżej progu ubóstwa.

Religia

Według informacji zebranych przez "BestPlaces" Sperlinga chrześcijaństwo jest najbardziej rozpowszechnioną religią w okolicach San Antonio. Jego rozpowszechnienie wynika z hiszpańskiego i meksykańskiego dziedzictwa katolickiego San Antonio. W rezultacie największym kościołem chrześcijańskim w mieście jest Kościół katolicki (32,1%). Wspólnota katolicka San Antonio jest obsługiwana przez Archidiecezja rzymskokatolicka San Antonio, która została założona 28 sierpnia 1784 r. pod diecezją Galveston. W 1926 r. został podniesiony do stanu archidiecezji. W 2014 r. archidiecezja San Antonio objęła 2 458 351 członków.

Baptyści stanowią drugą co do wielkości grupę chrześcijańską w San Antonio (8,1%). Największe organy chrztu w mieście i na obszarze metra to Konwencja Generalna Chrztu Teksasu i Południowa Konwencja Baptystyczna. Do innych ciał chrześcijańskich w San Antonio i w metrze należą: metodyści (2,8%), luteranie (1,7%), zielonoświątkowi (1,5%), święci późnego dnia (1,5%), prezbiterianie (0,8%) i episkopaliści (0,7%).

Najlepsze miejsca w Per Sperling, chrześcijanie, w tym prawosławni prawosławni, prawosławni orientalni, Zjednoczony Kościół Chrystusa, Świadkowie Jehowy i inni stanowią 8,1% ludności San Antonio "Inni chrześcijanie". Poza chrześcijaństwem islam jest drugą co do wielkości religią praktykowaną w San Antonio (1,2%). Religie wschodnie, takie jak buddyzm, sichizm i hinduizm, również są obecne w San Antonio. 0,3% obszaru identyfikuje się z judaizmem.

San Antonio ma zróżnicowaną gospodarkę, której produkt krajowy brutto (PKB) wynosi około 96,8 mld USD. To plasuje miasto na czwartym miejscu w Teksasie i 38-tym w Stanach Zjednoczonych. Gospodarka San Antonio skupia się przede wszystkim na wojsku, opiece zdrowotnej, służbie państwowej, usługach finansowych, ropie i gazie oraz turystyce. W ciągu ostatnich dwudziestu lat miasto stało się znaczącą lokalizacją amerykańskich centrów telefonicznych i dodało duży sektor wytwórczy skupiony wokół samochodów.

Położony około 10 mil na północny zachód od centrum jest Południowo-Teksańskie Centrum Medyczne, konglomerat różnych szpitali, klinik i placówek badawczych (zob. Instytut Badań Południowo-Zachodnich i Instytut Badań Biomedycznych w Teksasie) oraz uczelnie wyższe.

Ponad dwadzieścia milionów turystów każdego roku odwiedza miasto i jego atrakcje, co w znacznym stopniu przyczynia się do jego gospodarki, głównie z powodu "The Alamo" i "River Walk". Henry B. Samo Centrum Kongresowe Gonzalez organizuje ponad 300 imprez rocznie z ponad 750 000 delegatami kongresowymi z całego świata. Turystyka zapewniła ponad 130 000 miejsc pracy, a jej wpływ na gospodarkę lokalną wyniósł 13,6 miliarda dolarów. W tym samym roku miasto San Antonio otrzymało 195 milionów dolarów z branży hotelarskiej, z przychodami z podatku od zajmowania miejsc w hotelu, podatku od sprzedaży i innych.

Siedziba Valero Energy Corporation

San Antonio jest siedzibą sześciu firm z Fortune 500: Valero Energy, USAA, iHeartMedia, NuStar Energy i CST Brands, Inc. H-E-B, 13. co do wielkości spółka prywatna w USA, ma również siedzibę w San Antonio.

Wśród innych przedsiębiorstw z siedzibą w mieście znajdują się: Bill Miller Bar-B-Q Enterprises, Carenet Health, Security Service Federal Credit Union, Visionworks of America, Frost Bank, Harte-Hanks, Kinetic Concepts, SWBC, NewTek, Rackspace, Taco Cabana, Broadway Bank, Zachry Holdings/Zachry Construction Company, Randolph-Brooks Federal Credit Union, SAS i Co za bałagan. Północnoamerykański Bank Rozwoju, instytucja rozwojowa wspólnie działająca w rządach Stanów Zjednoczonych i Meksyku, ma również siedzibę w San Antonio. Inne godne uwagi firmy, które utrzymują znaczną obecność w mieście, to Hulu, OCI, Kaco New Energy, Marathon Petroleum, Silver Spring Networks, Toyota, Argo Group, EOG Resources, Microsoft, Cogeco Peer1, Wells Fargo, Citi Bank i Boeing.

Instalacje wojskowe

Miasto jest domem jednego z największych skupisk baz wojskowych w USA i zostało nazwane Miastem Wojskowym USA. W mieście znajduje się kilka aktywnych instalacji wojskowych: Baza lotnicza Lackland, Centrum Medyczne Armii Brooke, Baza Sił Powietrznych Randolph i Fort Sam Houston. Przemysł obronny w San Antonio zatrudnia ponad 89 000 osób i zapewnia 5,25 miliarda dolarów wpływu na gospodarkę miasta.

Straty z tytułu przeniesienia

San Antonio straciło kilka głównych siedzib firmy, a największą z nich jest przeniesienie firmy AT&T Inc. do Dallas w 2008 r., "aby lepiej służyć klientom i rozwijać działalność w przyszłości". W 2019 r. spółka Andeavor (dawniej Tesoro) została przejęta przez firmę Marathon Petroleum, ta fuzja wyeliminowała spółkę, a jej siedziba została przeniesiona do Findlay w Ohio. W 1997 r. przedsiębiorstwa Titan Holdings i USLD Communications sprzedały swoją działalność większym przedsiębiorstwom. Po zakupie specjalisty w Los Angeles na Placu Budynków, działalność firmy została przeniesiona z San Antonio.

Atrakcje

Katedra w San Fernando

San Antonio jest popularnym miejscem turystycznym. Misja Alamo w San Antonio ("Alamo"), znajdująca się w centrum miasta, jest największą atrakcją turystyczną w Teksasie. Z powodu misji San Antonio nazywane jest "Alamo City".

River Walk z Wieżą Ameryk w tle

Rzeka Spacer, która wędruje przez obszar śródmieścia, jest drugą najczęściej odwiedzaną atrakcją miasta, nadając jej dodatkowy pseudonim "River City". Przedłużony o dodatkowe 13 mil między 2009 a 2013 r., krajobrazowy szlak pieszy i rowerowy znajduje się nad rzeką San Antonio od "Reach Museum", rozpoczynającego się w Parku Brackenridge przez centrum miasta, "Downtown Reach", obok "Eagleland" Niebieskiej Gwiazdy do "Reach Misyjny" kończącego się w pobliżu pętli 410 Południe przed Misją Espada. W otoczeniu licznych sklepów, barów i restauracji oraz Teatru Rzecznego Arneson atrakcja ta przekształca się w imponujący festiwal świetlny w okresie świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku (z wyjątkiem Reach Misyjnych), który w lecie cierpi na miejscowe dźwięki folkloryku i flamenco, zwłaszcza podczas uroczystości takich jak Fiesta Noche del Rio.

W centrum znajduje się również katedra San Fernando, Teatr Majestic, Hemisfair (dom Wieży Ameryk i Instytut Kultury Teksańskiej UTSA), La Villita, Rynek, Pałac Gubernatora Hiszpanii oraz historyczny Hotel Menger. Hotel Fairmount, zbudowany w 1906 roku i drugi najstarszy hotel San Antonio, znajduje się w Guinness World Records, jako jeden z najcięższych budynków, jakie kiedykolwiek zostały nienaruszone. Została umieszczona w nowym miejscu, trzy przecznice na południe od Alamo, przez cztery dni w 1985 roku, i kosztowała 650 000 dolarów za przeprowadzkę.

W mieście są trzy atrakcje dla zwierząt. SeaWorld, 16 mil (26 km) na zachód od centrum w dzielnicy Westover Hills miasta, jest atrakcją numer 3 i jednym z największych morskich parków życiowych na świecie. Bardzo popularne i historyczne zoo San Antonio jest w miejskim Parku Brackenridge. Trzecią atrakcję dla zwierząt opracowała brytyjska firma Merlin Entertainments, która towarzyszyła SeaWorld jako druga atrakcja akwariowa i odpowiednik w pomieszczeniach. Nowa atrakcja znajduje się w sklepach w Rivercenter w centrum San Antonio i jest jednym z nabrzeży Merlin's Sea Life. Akwarium San Antonio jest trzecią i ostatnią atrakcją.

W San Antonio mieszka również kilka komercyjnych parków rozrywki, w tym Six Flags Fiesta Texas, Splashtown i Morgan's Wonderland, park rozrywki dla dzieci o szczególnych potrzebach. Kiddie Park, z tradycyjnymi przejażdżkami dla dzieci, został założony w 1925 roku i jest najstarszym parkiem rozrywki dla dzieci w USA

Widok z lotu ptaka Six Flags Fiesta Texas

San Antonio jest domem dla pierwszego muzeum sztuki nowoczesnej w Teksasie, Muzeum Sztuki McNay. Inne instytucje i muzea sztuki to ArtPace, Blue Star Contemporary Art Center, Briscoe Western Art Museum, Ruby City, Buckhorn Saloon & Museum (gdzie goście mogą doświadczyć czegoś z kultury kowbojskiej przez cały rok), San Antonio Museum of Art, dawniej Lonestar Brewery, say Sí (mentoring San Antonio artistic Youth), Southwest School of Art, Texas Rangers Museum, Texas Transportation Museum, Witte Museum i DoSeum. Na wyświetlaczu na zewnątrz w North Star Mall znajdują się 40-metrowe (12 m) wysokie buty kowbojskie.

Pięć misji miasta, cztery w Parku Historycznym Misji San Antonio oraz w Alamo, zostały nazwane wpisami światowego dziedzictwa UNESCO 5 lipca 2015 roku. Misje San Antonio stały się 23. stanowiskiem USA na liście światowego dziedzictwa, która obejmuje Wielki Kanion i Statuę Wolności; jest to pierwsze miejsce w Teksasie. Nowa Misja Reach of the River Walk została ukończona w 2013 r. i stworzyła ponad 15 mil szlaków rowerowych, turystycznych i wyścigowych, które łączą misje z centrum i korytarzem Broadway.

Inne interesujące miejsca to: Ogród Botaniczny San Antonio, Park Brackenridge, Japońskie Ogrody Herbaty, Sklepy w La Cantera, Teatr Ogrodowy Sunken, Teatr Woodlawn i Teatr Majik, dziecięcy teatr edukacyjny.

W 2015 roku upoważniono do rozpoczęcia prac nad odbudową dawnego hotelu Hot Wells, spa i łazienek nad rzeką San Antonio po południowej stronie miasta.

Reprezentacje sportowe profesjonalne i duże NCAA D1 (w rankingu obecności)

Klub	Sport	Liga litewska	Założony	Miejsce (zdolności produkcyjne)	Uczestnictwo	Tytuły	Mistrzostwa lat
Roadrunerzy UTSA	Futbol amerykański	NCAA Division I	2011	Alamodom (65,000)	27 576	0
San Antonio Spurs	Koszykówka	NBA	1967	AT&T Center (18,580)	18 418	5
Misje San Antonio	Baseball	Liga Wybrzeża Pacyfiku	1888	Stadion Wolffa (9,200)	8 500	13
San Antonio FC	Piłka nożna	USL Championship	2016	Pole Toyota (8,300)	6 765	0
Crossmen Drug and Bugle Corps	Korpus Drum	Drum Corps	1975	Różne	Różne	0
San Antonio Soldados	Kwadrów	Quidditch	2019	Różne	Różne	0

Sporty profesjonalne

AT&T Center, dom Spurs NBA

Jedynym zawodowym zespołem sportowym w mieście, a co za tym idzie, zespołem, za którym najczęściej podążają San Antoniowie, jest San Antonio Spurs z Narodowego Stowarzyszenia Koszykówki. Wcześniej Spurs grał w Alamodome (spekulacyjnie zbudowanym w celu przyciągnięcia do regionu profesjonalnej drużyny piłkarskiej), a wcześniej w HemisFair Arena. Przenieśli się do centrum SBC w 2002 roku (od kiedy zmieniono nazwę centrum AT&T), zbudowanego ze środków publicznych.

San Antonio jest domem dla misji Triple-A San Antonio, które grają na stadionie Nelson Wolff i są mniejszym ligowym partnerem browarów Milwaukee.

San Antonio miał zawodową franczyzy piłkarską, kiedy San Antonio Thunder grał dwa sezony w oryginalnym NASL w sezonie 1975-1976. Profesjonalna piłka nożna powróciła z narodzinami San Antonio Scorpions z nowoczesnej NASL w 2012 roku. Scorpions wygrał 2014 Soccer Bowl, pierwsze mistrzostwo w piłce nożnej w historii miasta. 22 grudnia 2015 r. ogłoszono, że Toyota Field i S.T.A.R. Kompleks piłki nożnej został sprzedany do miasta San Antonio i Bexar County, co towarzyszyło porozumieniu dla Spurs Sports and Entertainment w sprawie obsługi obiektów i pola zespołu, który gra w United Soccer League. San Antonio FC rozpoczął grę na stadionie specyficznym dla piłki nożnej, Toyota Field, w 2016 r. W rezultacie franczyza NASL została zamknięta. San Antonio ma dwie drużyny rugby union, Alamo City Rugby Football Club oraz San Antonio Rugby Football Club.

Mniejsza populacja obszaru metropolitalnego San Antonio przyczyniła się do braku zespołu NFL, MLB, NHL lub MLS. Urzędnicy miejscy próbują zwabić Narodową Ligę Piłki Nożnej na stałe do San Antonio. Były komisarz NFL Paul Tagliabue oświadczył, że San Antonio odniosło sukces w tymczasowym goszczeniu świętych z Nowego Orleanu po huraganie Katrina i że miasto znajdzie się na krótkiej liście dla przyszłych rozszerzeń NFL. Miasto gościło również w przeszłości obozy przedsezonowe Dallas Cowboys i Houston Oilers, a Cowboy ćwiczył w San Antonio do 2011 roku. Właściciel kowbojów, Jerry Jones, potwierdził swoje poparcie dla tego miasta, aby stało się domem dla franchise NFL.

Miasto grało gospodarzem wielu głównych i mniejszych klubów ligowych, głównie na stadionie Alamo i w Alamodome. San Antonio Gunslingers of the United States Football League and the San Antonio Riders of the World League of American Football grać przez dwa sezony, odpowiednio w latach 1980. i 1990. każdego; podczas gdy San Antonio Wings z World Football League i San Antonio Texans z Canadian Football League grali w jeden sezon. W 2018 r. Sojusz Piłki Nożnej ogłosił, że dowódcy San Antonio zagrają w mieście rozpoczynającym się w 2019 r. Dowódcy otworzyli grę na Alamodome w lutym 2019 roku. San Antonio było również domem dla małojęzycznych Torosa z Texas Football League (później z Continental Football League, potem z Trans-American Football League) w latach 1966-1971; oraz w latach 1978-1981, w lidze Charros Amerykańskiego Stowarzyszenia Piłki Nożnej.

Valero Texas Open to zawodowy turniej golfowy na Tour PGA, który odbył się w San Antonio od 1922 roku. Jest odtwarzany w TPC San Antonio od 2010 roku. Do poprzednich miejsc należą: pole golfowe w parku Brackenridge Park, La Cantera Golf Club i Pecan Valley Golf Club; ta ostatnia była również gospodarzem mistrzostw PGA 1968. Alamo Ladies Classic to impreza turystyczna LPGA, która odbyła się w dniach 1960-1973.

Pierwsze Mistrzostwa Świata w Rising Phoenix odbyły się w Grand Hyatt w San Antonio w 2015 r.

San Antonio jest domem dla Crossmen Drum and Bugle Corps, światowej klasy konkurenta Drum Corps International. Crossmen to konsekwentni finaliści mistrzostw świata w DCI, którzy 12-krotnie objęli czołową pozycję w elicie, a 29-krotnie zostali wybrani w 2019 roku.

San Antonio dostał w 2019 roku zespół ekspansji do Quidditch. Zespół nazywa się San Antonio Soldados. To tworzy lokalną rywalizację z Austin Outlaws.

Miasto było kiedyś domem w San Antonio Rampage, aż do czasu sprzedaży franchisingu w lutym 2020 roku do Vegas Golden Knights.

Sporty szkolne

Uniwersytet Teksański w San Antonio zajmuje się głównymi drużynami sportowymi NCAA Division I, znanymi jako Roadrunners UTSA. Zespoły grają na konferencji w USA. Uniwersytet dodał piłkę nożną w 2011 r., zatrudniając byłego trenera z Uniwersytetu Miami Larry'ego Cokera jako pierwszego trenera. Piłka nożna Roadrunner rozpoczęła się w 2011 roku, z rekordem 4-6. UTSA ustawiła rekordy frekwencji dla zarówno najwyższej frekwencji w grze inauguracyjnej (56,743), jak i najwyższej średniej frekwencji w programie pierwszego roku (35,521). Roadrunners przeniósł się na konferencję Western Athletic Conference w 2012 r. oraz na konferencję w USA w 2013 r. Uniwersytet Słowa Wcielonego zajmuje się także pełnymi zespołami sportowymi NCAA Division I, znanymi jako kardynałowie Wcielonego Słowa; ich drużyna piłkarska konkuruje jednak w podrejonie mistrzostw piłki nożnej na konferencji w Southland.

Uniwersytet Trójcy zajmuje się wszystkimi typowymi sportami kolegialnymi, ale na poziomie NCAA Division III. Trójca konkuruje w Południowym Kolegiacie na Konferencji Sportowej (SCAC). Zespół baseballowy Trinity wygrał 2016 Division III College World Series, jeden z sześciu drużyn narodowych i 21 mistrzostw krajowych, wygranych w ramach programu sportowego szkoły w III. Przed przeprowadzeniem się do Wydziału III Trinity była władzą narodową w tenisie ziemnym, zdobywając pięć mistrzostw kobiet w USTA i jeden tytuł mężczyzn w NCAA w latach 1968-1976. Chuck McKinley wygrał męskie mistrzostwa w Wimbledon i był członkiem zwycięskiej drużyny Davis Cup jako student w Trinity w 1963.

W San Antonio organizuje mecz NCAA Alamo Bowl każdego grudnia, grając w Alamodome, wśród Big XII i Pac-12 każdego grudnia. Miasto jest również domem All-American Bowl Armii Stanów Zjednoczonych, granej corocznie w Alamodome i transmitowanej na żywo na NBC. Bowl to pokaz na wschód i zachód z udziałem 90 najlepszych piłkarzy w liceum. W grze znalazły się gwiazdy NFL Reggie Bush, Vince Young, Adrian Peterson oraz wiele innych gwiazd college'u i NFL.

Uniwersytet Teksaski w San Antonio zajmuje się tylko zbiorowymi drużynami rugby mężczyzn w mieście. UTSA konkuruje w rejonie III Texas Rugby Union.

Przestępczość w San Antonio zaczęła rosnąć na początku lat 1980. W 1983 r. w San Antonio odnotowano 10. najwyższy wskaźnik zabójstw w Teksasie z 18,5 zabójstw na 100 000 mieszkańców. Według programu statystycznego Texas Law Enforcement Management and Administration Statistics Program liczba nieletnich aresztowanych w San Antonio za brutalne przestępstwa potroiła się w latach 1987-1994. Liczba młodych aresztowanych za nielegalne posiadanie broni palnej podwoiła się w tym samym okresie.

W 1993 r. San Antonio nazwano "Drive-By City" po tym, jak policja w San Antonio zarejestrowała ponad 1 200 strzelaniny w samochodzie lub prawie 3,5 dziennie. Liczba ta przyćmiła liczbę w innych miastach Teksasu i nieoficjalnie oznaczała San Antonio jako stolicę państwa. Chociaż żadna część miasta nie była odporna, zdecydowana większość przemocy miała miejsce na wschodnich i zachodnich stronach, zwłaszcza tam, gdzie dominowała bieda. Członkowie gangu zabijali się nawzajem i niewinnych postronnych, by chronić swoje interesy związane z domem i sprzedażą narkotyków. Projekty mieszkaniowe, takie jak sądy Alazan-Apache, Cassiano Homes, East Terrace i Wheatley Courts, służyły jako centra dla różnych grup, czasem w których znajdowały się liczne konkurencyjne gangi. Pod koniec 1993 r. miasto osiągnęło szczyt w zabójstwach z 230 zabójstwami, najwyższy od 1991 r., kiedy to zginęło w 211 r.

W 2016 r. liczba morderstw osiągnęła 151, co stanowi największą liczbę ofiar w 20 latach. Większość ofiar zabójstw w San Antonio to hiszpańscy i afrykańscy mężczyźni w wieku od 18 do 29 lat. 40% zabójstw to incydenty związane z narkotykami lub incydenty domowe.

City Hall, San Antonio, Teksas (pocztówka, około 1906)

Miasto San Antonio działa pod rządowym systemem zarządzania. Miasto jest podzielone na 10 okręgów rady zaprojektowanych tak, aby były równe. Każdy okręg wybiera jedną osobę do rady miejskiej, przy czym burmistrz wybierany jest na szczeblu miejskim. Wszyscy członkowie Rady Miasta San Antonio, w tym burmistrz, są wybierani na dwuletnią kadencję i są ograniczeni do czterech kadencji (z wyjątkiem tych, którzy sprawowali urząd w listopadzie 2008 r. i są ograniczeni do dwóch kadencji). Houston i Laredo mają podobne ograniczenia do San Antonio. Zgodnie z wymogami prawa teksańskiego wszystkie stanowiska są wybierane w głosowaniu niepartyjnym. Członkowie Rady otrzymują 45 722 dolarów, a burmistrz zarabia 61 725 dolarów rocznie. Obecnym burmistrzem jest Ron Nirenberg, wybrany w 2017 r. z 54,59% głosów. Nirenberg został w 2019 r. nieznacznie ponownie wybrany przeciwko konserwatywnemu przeciwnikowi Greg Brockhouse.

Rada zatrudnia kierownika miasta do prowadzenia codziennych operacji. Rada skutecznie pełni funkcję organu ustawodawczego miasta, a zarządca miasta pełni funkcję dyrektora naczelnego, odpowiedzialnego za zarządzanie bieżącą działalnością i wykonywanie przepisów rady. Obecnym menadżerem miasta jest Erik Walsh.

Miasto prowadzi własne usługi w zakresie energii elektrycznej i gazu, CPS Energy. Departament Policji San Antonio (SAPD) jest miejskim organem ścigania. Straż Pożarna San Antonio (SAFD) zapewnia miastu ochronę przeciwpożarową i usługi ratownicze.

Miasto rozciąga się na kilka krajowych okręgów kongresowych i jest reprezentowane w Kongresie przez:

• Senat
  • Ted Cruz (R)
  • John Cornyn (R)
• Izba Reprezentantów
  • Okręg Teksas 20: Joaquin Castro (D)
  • Okręg Teksas 21: Charles E. "Chip" Roy (R)
  • Okręg Teksas 23: Will Hurd (R)
  • Okręg Teksas 28: Henry Cuellar (D)
  • Okręg Teksas 35: Lloyd Doggett (D)
• Gubernator stanu
  • Greg Abbott (R)

Polityka wzrostu

W przeciwieństwie do większości dużych miast w USA, San Antonio nie jest całkowicie otoczony przez niezależne miasta podmiejskie, a zgodnie z prawem stanu Teksas posiada jurysdykcję eksterytorialną (ETJ) nad większością otaczających gruntów nieposiadających osobowości prawnej, w tym planuje główne trasy i egzekwuje zasady podziału i podziału. Prowadzi agresywną politykę aneksacyjną i sprzeciwia się tworzeniu innych gmin w ramach ETJ. Od 1960 r. zaanektowano prawie trzy czwarte jej powierzchni lądowej.

W latach 2000. miasto załączyło kilka długich wąskich korytarzy wzdłuż głównych szlaków komunikacyjnych na obszarach peryferyjnych, aby ułatwić ewentualne zaadaptowanie rozwoju wzdłuż szlaków. Miasto planowało do 2009 r. załączyć około 40 dodatkowych kilometrów kwadratowych. W maju 2010 r. miasto San Antonio zgodziło się uwolnić tysiące akrów ziemi w swojej jurysdykcji eksterytorialnej wzdłuż autostrady nr 10 do Schertz. Porozumienie uwalnia łącznie 3 486 akrów (14,1 km²) z ETJ San Antonio na północ od I-10 do Schertz. Tereny ETJ znajdują się na obszarze graniczącym z FM 1518 na zachód, Dolnym Szutanem na północ, Cibolo Creek na wschód i I-10 na południe.

Niedobrowolna aneksja jest kontrowersyjną kwestią w tych częściach nieposiadającego osobowości prawnej hrabstwa Bexar, na które ma wpływ. Mieszkańcy przyciągnięci do obszarów peryferyjnych niższymi podatkami i przystępnymi cenami nieruchomości często postrzegają aneksję jako mechanizm podwyższenia stawek podatku od nieruchomości (które są przede wszystkim uzależnione od podatków miejskich, a nie podatków miejskich) bez odpowiedniej poprawy usług takich jak policja i ochrona przeciwpożarowa, podczas gdy miasto uważa swoją politykę aneksacyjną za niezbędną dla ogólnego dobrobytu.

Od czasu, gdy miasto z biegiem czasu załączyło obszary, San Antonio otacza kilka niezależnych miast enklawowych, w tym Alamo Heights, Balcones Heights, Castle Hills, Hill Country Village, Hollywood Park, Kirby, Leon Valley, Olmos Park, Shavano Park, Terrell Hills i Windcrest. To nie są dzielnice miasta San Antonio, jak Lincoln Heights i Brackenridge Park, ale niezależne miasta w regionie San Antonio całkowicie otoczone, ale nie kontrolowane bezpośrednio przez miasto San Antonio.

Główny Urząd Pocztowy San Antonio

Przedstawicielstwo stanowe i federalne

Departament Sprawiedliwości w Teksasie (TDCJ) prowadzi kwaterę główną IV Oddziału Parole w kompleksie zwolnień warunkowych w metrze w San Antonio. Urzędy warunkowe I i III dzielnicy San Antonio znajdują się w kompleksie warunkowym, natomiast biuro II znajduje się w innym miejscu.

Departament Transportu Teksańskiego prowadzi biuro w San Antonio.

Poczta Stanów Zjednoczonych prowadzi główną pocztę San Antonio. Inne urzędy pocztowe znajdują się w całym San Antonio.

Szkolnictwo wyższe

Uniwersytet Teksański w San Antonio

W San Antonio mieszka ponad 100 000 studentów w 31 uczelniach. Wśród szkół wspieranych publicznie znalazły się UT Health San Antonio, Uniwersytet Teksański w San Antonio (UTSA), Uniwersytet Teksański A&M w San Antonio oraz dystrykt Alamo Community College. UTSA jest największym uniwersytetem San Antonio.

Uniwersytet Trójcy

Prywatne uniwersytety to Uniwersytet Trójcy, Uniwersytet Świętej Marii, Uniwersytet Matki Bożej Jeziora, Uniwersytet Słowa Wcielonego, Uniwersytet Webstera, Uniwersytet Baptystyczny w Américas, Uniwersytet Hallmark, Wydział Teologii Oblate oraz Wyższa Szkoła Sztuki, która w 2014 r. przyjęła swoją pierwszą klasę BFA. Biblioteka Publiczna San Antonio obsługuje wszystkie te instytucje wraz z 19 niezależnymi okręgami szkolnymi na obszarze metropolitalnym Bexar County/San Antonio.

San Antonio jest też domem dla kampusu The Culinary Institute of America

Kształcenie średnie i podstawowe

W mieście mieszka ponad 30 prywatnych szkół i szkół czarterowych. Szkoły te obejmują: Szkoła Keystone, liceum katolickie St Gerard, liceum Marianistyczne w Katoliku Centralnym, liceum w Wcieleniu, sala św. Marii, akademia więzienna, liceum przygotowawcze Antonian College, Akademia San Antonio, liceum krzyżowe, liceum opatrznościowe, akademia Carvera, szkoła Keystone, TMI - szkoła episkopalna w Teksasie, liceum katolickie St Anthony, liceum, liceum w Lutheran San Antonio i Harmony Science Academy (School of Science and Technology).

W hrabstwie City of San Antonio i Bexar działa również 17 odrębnych, niezależnych dzielnic szkół (ISD), z których każda obejmuje szkoły podstawowe, średnie i średnie:

Wojskowy

San Antonio jest domem podstawowego szkolenia wojskowego sił powietrznych USA (AFBMT). Siły Powietrzne mają tylko jedno miejsce na szkolenie podstawowe: 737. grupa szkoleniowa w bazie sił powietrznych Lackland. Wszyscy nowi rekruci sił powietrznych przechodzą ten sam podstawowy trening w Lackland. Każdego roku ponad 35 000 nowych rekrutów przechodzi przez AFBMT. Ponadto METC (Wojskowy Ośrodek Edukacji i Szkolenia), który zapewnia szkolenia medyczne dla wojska USA w Fort Sam Houston, organizuje 30 programów i ponad 24.000 absolwentów. Jest największym ośrodkiem edukacji medycznej na świecie.

Drukuj

San Antonio ma jedną ważną gazetę, San Antonio Express-News, która obsługuje ten obszar od 1865 roku. Express-News krąży jako największa gazeta w południowym Teksasie. Hearst Corporation, która była właścicielem drugiej gazety, San Antonio Light, kupiła Express-News od News Corp. w 1992 r. i zamknęła Light po tym, jak nie znalazła nabywcy.

Hearst, korzystając z marki Express-News, produkuje również Conexión, tygodnik napisany przez całkowicie hiszpański personel z latynoskim kręgiem na cotygodniowych imprezach. San Antonio Current jest darmową "alternatywną" gazetą publikowaną cotygodniowo z lokalnymi kwestiami politycznymi, wiadomościami o sztuce i muzyce, listami i recenzjami restauracji oraz listami wydarzeń i nocnych wydarzeń w mieście. W San Antonio Business Journal zamieszczono ogólne wiadomości biznesowe. La Prensa, dwujęzyczna publikacja, ma również długą historię w San Antonio. Zamknęli drzwi w czerwcu 2018 roku. Jadalne San Antonio, bimiesięczny magazyn żywności San Antonio, jest publikowany co osiem tygodni. 64-stronicowy magazyn pełnokolorowy, rozprowadzany bezpłatnie w całym mieście, jest drukowany atramentem sojowym na papierze z recyklingu i obejmuje miejską scenę żywnościową z naciskiem na lokalną żywność i zrównoważenie. Prąd rzeki San Antonio obejmuje wiadomości z San Antonio. The San Antonio Observer to jedyna afrykańsko-amerykańska gazeta w San Antonio od 1995 roku i największa w południowym Teksasie.

Radio

W okolicy San Antonio słychać około 50 stacji radiowych - 30 z nich jest w samym mieście. San Antonio jest domem dla iHeartMedia, największego operatora stacji radiowych w USA. Jego sztandarowy projekt WOAI AM-1200 jest znany z lokalnej działalności informacyjnej, uważanej za najlepszą w kraju. Jest to stacja kanalizacyjna o mocy 50,000 W, która dociera do większości Ameryki Północnej w nocy. Pierwszą stacją radiową, która nadała w południowym Teksasie był KTSA AM-550 w 1922 r.

Członkiem National Public Radio w regionie jest Texas Public Radio, grupa trzech stacji; KSTX 89.1 FM to NPR news/talk, KPAC 88.3 to 24-godzinna klasyczna stacja muzyczna, a KTXI 90.1 to mieszanka NPR news/talk i muzyki klasycznej dla West Central Texas Hill Country. KSTX również transmituje "Riverwalk Jazz", w którym znajduje się Jim Cullum Jazz Band na The Landing, oprawa na River Walk od 1963 roku.

KRTU 91.7 to niekomercyjna stacja radiowa z siedzibą na Uniwersytecie Trójcy. W odróżnieniu od większości innych stacji radiowych w USA, stacja gra w jazz 17 godziny na dobę i w rock/indie rock w college'u w nocy. kolegialna stacja alternatywna KSYM, 90.1 FM, należy do okręgu Alamo Community College District i jest obsługiwana przez studentów z San Antonio College; jak KRTU, gra w trzeciej sieci muzycznej na wybrzeżu w ciągu dnia i w nocy muzykę alternatywną.

Większość stacji latynoskich w okolicy gra w regionalnego meksykańskiego, tejano czy współczesnego pop. W dniu 12 stycznia 2006 r. należący do Uniwizji KCOR-FM "La Kalle 95.1" zmienił format z Hits-Rhythmic Contemporary Hits na Hiszpański Oldies, a następnie nazwał "Recuerdo 95.1". W dniu 10 listopada 2006 r., Univision wycofał się z formatu KLTO Tejano 97.7, aby ponownie wprowadzić format do San Antonio. Następnie ponownie zmieniono 97.7, aby mieć format rockowy. Stacja nie nadaje już niczego po angielsku. Mimo że nadal należy do Uniwizji, transmituje ona muzykę przez artystów takich jak Linkin Park, zanim zostanie sprzedana Fundacji Mediów Edukacyjnych i ponownie rzuci się do Air1.

Po ponownym przejściu do formatu "La Kalle" (95X) program 95.1 ponownie powrócił do formatu "La Kalle". KLTO został nabyty i jest eksploatowany jako symulacja KXTN-FM Tejano 107.5. Radio San Antonio jest zróżnicowane, z powodu napływu non-Tejano Latinos, głównie ze wschodniego wybrzeża, które służą w różnych bazach wojskowych miasta, a także imigrantów z Meksyku. Dlatego też, podobnie jak w pozostałych krajach, konglomeraty stacji radiowych zmieniały formaty w San Antonio, aby odzwierciedlały zmieniające się demograficzne.

Telewizja

WOAI-TV to partner NBC San Antonio.

Pomimo stosunkowo dużych rozmiarów zarówno samego miasta, jak i obszaru metropolitalnego, San Antonio zawsze było rynkiem średniej wielkości. Obecnie zajmuje 33. miejsce w Stanach Zjednoczonych, według firmy ACNielsen zajmującej się badaniami marketingowymi. Dla porównania, dwa pozostałe miasta Teksasu o populacji ponad miliona mieszkańców, Houston i Dallas, należą do 10 największych rynków. Dzieje się tak głównie dlatego, że pobliskie obszary podmiejskie i wiejskie nie są znacznie większe niż samo miasto. Ponadto bliska bliskość Austin ogranicza potencjalny obszar rynkowy.

Stacje telewizyjne w San Antonio to WOAI channel 4 (NBC), KSAT channel 12 (ABC), KENS channel 5 (CBS), KABB channel 29 (FOX), KCWX channel 2 (myNetworkTV), KMYS channel 35 (The CW) i KLRN channel 9 (PBS). Na rynku znajduje się również sześć stacji w języku hiszpańskim, trzy stacje religijne, trzy niezależne stacje i jedna stacja internetowa (210 TV). Od 2010 r. rynek San Antonio ma 65% penetracji telewizji kablowej.

Zdarzenia roczne

Roczne wydarzenia, takie jak Fiesta San Antonio (wydarzenie sygnujące miasto), Luminaria (festiwal sztuki współczesnej) i Fiesta Noche del Rio, dodają do tego obszaru wiele opcji rozrywkowych, a także wzmacniają gospodarkę. Sam Fiesta San Antonio ma roczny wpływ na gospodarkę w wysokości 340 milionów dolarów. Miasto organizuje również w sierpniu Festiwal Filmowy SAFILM-San Antonio. Świętując 25 lat, festiwal filmowy jest największy w południowym Teksasie.

Lotnictwo

Międzynarodowy Port Lotniczy San Antonio (SAT) znajduje się w centrum San Antonio, około 8 mil na północ od centrum. Port lotniczy San Antonio International Airport jest 6. najbardziej ruchliwym portem lotniczym opartym na pasażerskich planach w Teksasie i 44. w Stanach Zjednoczonych. Posiada dwa terminale i jest obsługiwany przez 11 linii lotniczych obsługujących 42 miejsc docelowych. W maju 2017 r. Air Canada otworzył swój zasięg w Teksasie, tworząc lot bez międzylądowania między San Antonio i Toronto. Port lotniczy Stinson Municipal Airport to lotnisko ulgowe położone 6 mil (10 km) na południe od centrum San Antonio. Lotnisko ma trzy pasy startowe i jest również domem w Muzeum Lotnictwa Teksańskiego.

Tranzyt masowy

Autobus VIA zatrzymał się na skrzyżowaniu w centrum San Antonio

Autobus i gumowy system streetcar (autobus) zapewnia miejski urząd tranzytowy, VIA Metropolitan Transit. Cała opłata za przejazd przez VIA wynosi 38 dolarów miesięcznie. VIA rozpoczęła obsługę linii szybkiego tranzytu autobusowego znanej jako VIA Primo w grudniu 2012 r., która łączy centrum San Antonio z centrum medycznym w południowym Teksasie, głównym kampusem Uniwersytetu Teksańskiego w San Antonio oraz niezależnym miastem enklawowym Doliny Leona.

W sierpniu 2010 r. VIA Metropolitan Transit odsłoniła autobusy napędzane technologią hybrydową z silnikiem wysokoprężnym. 30 autobusów hybrydowych zostało oddanych do eksploatacji na trasach ekspresowych VIA, aby obsługiwać codzienne dojazdy do miasta. Ten zestaw autobusów powstał po wprowadzeniu nowych pojazdów napędzanych sprężonym gazem ziemnym, które zostały zaprezentowane w maju 2010 r. Jesienią 2010 r. spółka VIA odebrała trzy nowe autobusy zasilane energią elektryczną z baterii pokładowych. Autobusy te obsługują centralną część centrum i są pierwszymi pojazdami dochodowymi, które obsługują VIA i które nie emitują żadnych emisji.

VIA oferuje 89 regularnych tras autobusowych i dwie trasy tramwajowe w centrum. Obejmuje to ekspresowe usługi z centrum do parkowania i jazdy w miejscach położonych na południu, zachodzie, północno-zachodzie, północno-środkowym i północno-wschodnim wybrzeżu miasta, z obsługą głównych lokalizacji, takich jak UTSA, Six Flags Fiesta Texas i SeaWorld. VIA oferuje również specjalne usługi na imprezy miejskie, w tym gry Spurs i parady miejskie z miejsc parku i jazdy. VIA ma jedną z najdłuższych tras tranzytowych w Ameryce. Trasy 550 (zgodnie z ruchem wskazówek zegara) i 551 (przeciwnie do ruchu wskazówek zegara) przemieszczają się 48 mil (77 km) w jedną stronę podczas pętli wokół miasta.

Kolej

San Antonio obsługuje dwie trasy Amtrak - codziennie Chicago do San Antonio Texas Eagle i trzy tygodnie do Los Angeles Sunset Limited. W dniach, w których działa Sunset Limited, część Texas Eagle kontynuuje z nim na zachód, oferując Chicago do Los Angeles za pośrednictwem serwisu. Stary Sunset Station jest obecnie miejscem rozrywkowym należącym do VIA i sąsiadującym z obecną stacją i Alamodome.

Transport towarowy z San Antonio do Corpus Christi jest świadczony przez Union Pacific Railway. Poprzednią trasę, w tym obsługę pasażerską, od 1913 do 1956 r. zapewniły Koleje San Antonio, Uvalde i Gulf, czyli "Kiełbasa", jak to powszechnie nazywano. SAU&G została połączona z koleją w Missouri Pacific w 1956 r., a następnie przejęta przez Union Pacific.

San Antonio stało się największym miastem amerykańskim bez systemu kolei wewnątrzmiejskiej, kiedy Phoenix, dawne największe miasto bez takiego systemu, kupił jeden w 2008. Proponowana linia kolejowa dla pasażerów, Lone Star Rail, połączyłaby San Antonio z Austin, ale została odwołana w 2016 r. po 19 latach planowania.

Droga

US 281 na południe w kierunku Downtown San Antonio

San Antonio jest obsługiwane przez te główne autostrady:

• Autostrada międzystanowa nr 10: Autostrada McDermott (Northwest) biegnie na zachód ku El Paso, Phoenix i Los Angeles. Jose Lopez Freeway (Wschód) biegnie na wschód ku Seguin, Houston, New Orleans i Jacksonville
• Autostrada międzystanowa nr 35: Droga ekspresowa Pan Am (północny wschód/południowy zachód) — biegnie na południe w kierunku Laredo i biegnie na północ w kierunku Austin, Dallas-Fort Worth, Oklahoma City, Kansas City, Des Moines i Minneapolis-St Paul
• Autostrada międzystanowa nr 37: Lucian Adams Freeway (Southeast) — biegnie z San Antonio przez jego połączenie z US Highway 281 na południe (Edinburg i McAllen) w pobliżu Three Rivers i do Corpus Christi przez połączenie z Interstate 69E/US Highway 77 na południe (Kingsville, Harlingen i Brownsville) do jego południowego terminusa w Corpus Christi Bay.
• Autostrada międzystanowa nr 410: Connally Loop — po prostu pętla 410 (4-10) przez miejscowych to 53-milowy (85 km) pas wewnętrzny wokół miasta.
• US 90: Cleto Rodriguez Freeway (zachód) przez Uvalde i Del Rio do zachodniego terminalu na I-10 w Van Horn. Przed budową I-10 East i US 90 West drogi ekspresowej US 90 przejechały przez zachodnią stronę przez West Commerce St. (westbound) i Buena Vista St. (na wschodzie) i Enrique M. Barrera Pkwy. Po wschodniej stronie przemierzała wzdłuż East Commerce St. do obecnej linii, która biegnie równolegle z I-10 East do Seguin.
• US 281: McAllister Freeway (North) do Johnson City i Wichita Falls. Na południe biegnie równolegle z I-37, potem I-410 przez 4 mil (6 km), potem na południe do Pleasanton. Przed I-37 i McAllister Fwy. budowany przez USA 281 przebył północną stronę przez San Pedro Ave. i na południu przez Roosevelt Ave.
• State Highway 151: Autostrada Stotzer Freeway biegnie z US Hwy 90 West przez Westover Hills, w tym SeaWorld do zachodniego końca w State Loop 1604.
• Pętla stanu 1604: Charles W. Anderson Loop — nazwany po prostu 1604 (szesnaście-cztery) przez mieszkańców — to 96-milowy (154 km) pas zewnętrzny wokół San Antonio.

Inne autostrady obejmują:

• US 87: Na południe do Victoria wzdłuż Roland Avenue, potem Rigsby Avenue. Biega równolegle z I-10 przez 52 mil (84 km), gdzie jedzie do San Angelo na północ.
• US 181: Rozpoczyna się 0,5 mili (0,8 km) na południe od węzła I-410/I-37/US 281 i jedzie w kierunku Corpus Christi przez Beeville. Przed budową I-37 USA 181 podróżowało wzdłuż Presa St. z centrum do swojego obecnego wyrównania.
• State Highway 16: Od Freera biegnie równolegle z I-410 przez 17 mil (27 km) wzdłuż południowo-zachodniej San Antonio, aż do Bandera Road do Bandera
• State Highway 130: Począwszy od południowego końca na I-35 South, biegnie wzdłuż East S Loop 410 do I-10/US-90, gdzie biegnie jednocześnie z międzystanową aż do poza Seguin, przekształcając się w państwową drogę płatną.
• State Highway Spur 421: Znany również częściej jako "Culebra Rd". i "Bandera Rd." wewnątrz pętli 410.
• State Highway Spur 422: Znany jako Poteet Jourdanton Freeway. Pierwotnie planowano bezpośrednie połączenie z I-35.
• Pętla stanu 345: Fredericksburg Road przez miejscowych; to pętla biznesowa dla I-10 West/US-87 North.
• Pętla stanu 368: Broadway i Austin Highway przez mieszkańców; to pętla biznesowa dla I-35 North.
• State PA 1502 (Wurzbach Parkway): Droga o ograniczonym dostępie, droga o dużej prędkości równoległa do północnej IH-410. Ma połączenia z I-35 (przez O'Connor Rd.) i I-10 (przez Wurzbach Rd.) przez północną część miasta.
• Pętla stanu 353: Nogalitos Street i New Laredo Highway to pętla biznesowa dla I-35 South.
• Pętla stanu 13: To wewnętrzna pętla miasta po południowej stronie obsługująca Lackland AFB, Port San Antonio, South Park Mall i Brooks CityBase podróżująca wzdłuż Wojskowej Dr po południowej stronie i WW White Rd. po stronie wschodniej do połączenia z I-35/I-410. Łuk północny pętli to teraz I-410.

Wraz z FM 471, FM 1957 i State Highway 211

Ponadto miasto ma wiele ulic o takich samych (lub podobnych) nazwach. Jako przykłady:

• "Wojskowy doktor", "Wojskowy droga" i "Wojskowy doktor Zachód" - Wojskowy napęd pętli wokół zachodniej i południowej części miasta. Droga Wojskowa, zwana również przez miejscowych "Północno-Zachodnią Drogą Wojskową", służy północno-zachodniej części miasta. Wojskowy Drive West służy dalekiej zachodniej części miasta. Nikt się nie przecina.
• "Wurzbach Rd.", "Wurzbach Pkwy." i "Harry Wurzbach Rd." - Wurzbach Rd. służy północno-zachodniej części miasta. Wurzbach Pkwy., droga ekspresowa, jest drogą wschodnio-zachodnią obsługującą północno-zachodnie i północno-wschodnie części miasta (i można ją uznać za przedłużenie Wurzbach Rd.). Harry Wurzbach przebiega obok Fort Sam Houston i Terrell Hills po północno-wschodniej stronie miasta, i nie przecina Wurzbach Rd. lub Wurzbach Pkwy.
• "Hausman Rd." i "S. Hausman Rd." są dwie drogi obsługujące Helotes i daleki północny zachód od miasta. Hausman jest główną drogą, a trasą używaną przez miejscowych mieszkańców Helotes i NW San Antonio jako alternatywę dla pętli 1604 łączącej się z I-10. S Hausman to droga podmiejska, która nie łączy się z Hausmanem (pomimo jego nazwy).

Z pięciu największych miast w Teksasie, San Antonio jest jedynym bez płatnych dróg. (Houston, Dallas, Austin i Fort Worth mają płatne drogi.)

Ścieżki rowerowe

San Antonio ma około 136 mil (219 km) pasów rowerowych, tras lub ścieżek terenowych. Szlaki terenowe biegną wzdłuż rzeki San Antonio, linearne zieleni lub parki miejskie. Chociaż postęp w tworzeniu przyjaznego dla rowerów środowiska został w dużej mierze oderwany, to jednak w 2015 r. w r. liga amerykańskich rowerzystów ogłosiła San Antonio "wspólnotą przyjazną dla rowerów".

Wymiana rowerów

W dniu 17 czerwca 2010 r. rada miejska zatwierdziła usługę wymiany rowerów. Program początkowy obejmował 140 rowerów w 14 lokalizacjach obsługiwanych przez "centrum centralne". Ma służyć zarówno mieszkańcom, jak i gościom. San Antonio Bike Share, organizacja non-profit, została utworzona w celu nadzorowania operacji, lokalnie zarządzanej i prowadzonej przez Bike World. B-Cycle, ten sam system stosowany w Denver, dostarcza system udziału w rowerze. Rozpoczęła działalność w marcu 2011 r.

Walkowalność

San Antonio jest jednym z największych miast w Stanach Zjednoczonych zależnych od samochodów.

Filmy nagrane głównie w San Antonio obejmują: The Imśmierteltal Alamo (1911), The Warrens of Virginia (1924) , Wings (1927), West Point of the Air (1935), High School (1940), I Wanted Wings (1 Air Cadet (1951),Viva Max! (1969), The Getaway (1972), Sugarland Express (1974), Race with the Devil (1975), The Great Waldo Pepper (1975), Rolling Thunder (1977), Honeysuckle Rose (1980), Cloak and Dagger (1984), Pee Wee Przygoda (1985), Moja Dwójka Kocha (1986), Nadine (1987), Johnny B Goode (1988), Zaginione Anioły (1989), Knight Rider 2000 (1991), Żołnierze Zabawek (1991), Ojciec Hood (1993), 8 Sekund 1994), Czek Pusty (1994), Ace Ventura: Gdy Przyroda wzywa (1995), Selena - biopic o tej samej nazwie (1997), The Newton Boys (1998), Miss Congeniality (2000), All Pretty Horses (2000), Waking life (2001) i Spy Kids (2001) wraz z Spy Kids 2 (2002), w tym Stop-Loss (2008), Z Meksyku z Love (2009), a The Walking Zmarł (2015). Telewizyjne seriale NBC 2014-2017 The Night Shift odbyły się w San Antonio, a ich tematy skupiały się na obecności medycznej i wojskowej miasta.

Miasta siostry

Pociąg w Darmstadt, Niemcy pokazujący relacje z San Antonio

San Antonio jest bliźniaczem:

•   - Monterrey, Nuevo León, Meksyk (1953 r.)
•   - Guadalajara, Jalisco, Meksyk (1974 r.)
•   - Las Palmas de Gran Canaria, Wyspy Kanaryjskie, Hiszpania (1975)
•   - Gwangju, Korea Południowa (1981)
•   - Kaohsiung, Tajwan (1981 r.)
•   - Santa Cruz de Tenerife, Wyspy Kanaryjskie, Hiszpania (1983)
•   - Kumamoto, Japonia (1987)
•   - Chennai, Tamil Nadu, Indie (2008 r.)
•   - Wuxi, Jiangsu, Chińska Republika Ludowa (2012)
•   - Windhoek, Namibia (2016)
•   - Darmstadt, Hesse, Niemcy (2017)
•   - Moguer, Hiszpania (2018). Miasto rodzinne założyciela Ojca Antonio de Olivares.

Miasta przyjazne

•   - Suzhou, Jiangsu, Chińska Republika Ludowa (2010)
•   - Tel Aviv-Yafo, Izrael (2011 przyjaźń)